Cacao Trail Tour
Ten zuiden van Belize, door de natuur, heeft een afgelegen gevoel. De kleine dorpen en steden hebben zelden verharde straten, met uitzondering van de hoofdwegen. Toch is het groen meer overheersend dan de bewoners.
Onze locatie: Punta Gorda, Toledo District (grenzend aan Guatemala en Honduras).
Het Avontuur:
Je zou denken dat een tocht van anderhalf uur door de jungle van Belize, waar 's middags een temperatuur van 95 graden Fahrenheit heerst, een ondraaglijke opgave zou zijn, maar het bleek eerder therapeutisch te werken.
"Het land voorziet" is de lokale uitdrukking in deze regio, en we leerden de betekenis ervan uit de eerste hand. Van koele schaduwrijke plekjes om uit te rusten tot voedzaam fruit voor de nodige energieboost, we genoten van alles zonder klagen!
Een gebrek aan oefening kan betekenen dat het terrein een beetje uitdagender is. Maar als je goed bent uitgerust, gekleed in jeans, tennis een polo blouse en een tas met jungle must-haves bij je hebt, kan het een plezierige wandeling worden!
- Water
- Camera
- Snoepreep
- Insectenspray
- Rag
De gids die het verschil maakte:
Het was alsof we op een andere planeet waren. De route was bedekt met een rijke vegetatie en wilde dieren. Samen met vijf andere toeristen en onze gids, de bekende Eladio Pop (een slanke Maya-afstammeling van niet meer dan 1,80 m), heb ik onderweg veel gelachen.
Eladio bewoog zich met zo'n gratie en snelheid door de jungle en vertelde over de gezondheidsvoordelen van enkele planten, met name de cacaoboom en de vruchten.
Zijn passen werden steeds sneller, en de opwinding in zijn stem was aanstekelijk.
Bezoekers ontvangen in zijn "achtertuin" was toch een traktatie voor hem.
De (bewaard gebleven) jungles van Belize waren anders dan alle jungles waar ik eerder heb rondgetrokken, wetende dat er duizenden jaren geleden oude gemeenschappen van Maya's waren die van de vegetatie zelf leefden en cacao-zaden gebruikten voor goud (handelsdoeleinden).
De oude Maya beschaving:
- Verbruikten cacao in verschillende vormen als onderdeel van hun dagelijks dieet.
- Men geloofde dat cacao de vruchtbaarheid en de gezondheid bevorderde.
- Verhandeld met cacao (het was hun "oude").
Over de cacaovrucht:
Cacaobomen, met de smakelijke levensbehoudende vruchten, zijn overal te vinden.
Hij heeft een licht gezoete smaak. De vrucht wordt zo'n 5 tot 12 centimeter lang en ongeveer 5 centimeter breed. De buitenkant van deze vrucht is oranje of bruin van kleur, met een witte en vlezige binnenkant gevuld met cacaopitten.
Fascinerende Ontdekkingen:
Deze jungles bieden eindeloze ontdekkingen. Eén zo'n ontdekking was een ongerepte zoetwaterstroom die voor een koele onderbreking van het pad zorgde. Het water was drinkbaar, en bij een bijna gekoelde temperatuur, was de smaak verfrissender dan het gezuiverde water dat over de toonbank wordt verkocht.
Een verrassingsbezoek:
Voor we het wisten, was de route voorbij en stond Pop's huis boven op de heuvel. Hij nodigde ons uit om zijn familie te ontmoeten, die allemaal buiten stonden om ons te begroeten, samen met een rijke en betoverende geur.
Volgens mevrouw Pop was het aroma te danken aan het roosteren van de cacaopitten op een geïmproviseerd fornuis (vuurhaard genoemd), dat op de grond in de open tuin was vastgemetseld. Een plat strijkijzer boven de vlammen diende als bed voor de cacaopitten.
Hoe maak je warme chocolademelk ... uit Scratch!
Stap #1. Rooster de zaden die uit de eetbare cacaovrucht worden gehaald.
Stap 2. Kraak de buitenkant van de geroosterde noten open met een slijper/kalksteen om de noot binnenin te onthullen.
Stap 3. Doe het zaad in een molen of rasp het met de hand op een stenen plaat met een stenen stamper. Dit levert een ruwe en gladde donkere pasta op.
Stap 4. Voeg heet water toe voor een verse kop chocolade/cacaodrank. Voeg honing toe voor chocolade traktaties.
Eladio voegde eraan toe dat hij en zijn vrouw dankzij hun dagelijkse cacaodieet gezond en zeer vruchtbaar zijn, waarmee hij zinspeelde op de grote familiekring, die allen gretig en in stilte aanwezig waren bij dit gesprek.
We hadden ook de gelegenheid om talrijke kruidendrankjes te proeven die op de buitentafel (in het midden) stonden.
De tijd leek voorbij te zijn gevlogen toen we afscheid moesten nemen en terug naar huis moesten gaan. Het bezoek duurde iets meer dan 2 uur van begin tot eind. Bij vertrek zei Eladio: "Ik hoop dat jullie het leuk vonden om over ons huis te leren, en ik hoop dat jullie je kennis over de schoonheid van deze jungles en het belang van het behoud ervan voor de komende generaties met iedereen delen, kom ons zeker nog eens bezoeken!"
Hij hoefde het niet te vragen. Deze ervaring zou me voor altijd bijblijven.
